BEZOEK AAN PALESTINA

Omer Mommaerts
Maria Vindevoghel

Zes ACV’ers, die actief zijn in de werkgroep ‘Internationale Solidariteit’ van het ACV-verbond Brussel-Halle-Vilvoorde, namen het initiatief naar Palestina te gaan begin april 2006.

Zij wilden vooral gaan zien en luisteren, en zo hun solidariteit met een lijdend en strijdend Palestijns volk betuigen. Al enkele jaren wordt het thema ‘Neen aan de Oorlog’ in de werkgroep besproken. In dat kader zijn ook al syndicalisten naar Irak geweest en doet men actief mee aan de manifestaties elke vrijdag tussen 17 en 18 uur aan de Beurs tegen de bezetting van Palestina. Israël en Palestina zijn samen niet groter dan België en tellenin totaal 10 miljoen inwoners. Offi cieel wordt 78 % ingenomen door Israël met 6 miljoen inwoners en 22% door Palestina met 3,5 miljoen inwoners verdeeld over een klein stukje Gazastrook aan de Middellandse Zee en het grotere Westbank (ook Cisjordanië of Westelijke Jordaanoever genoemd). Palestina telt slechts 895.000 werknemers, maar je moet weten dat bijna 50% van de bevolking jonger is dan 16 jaar.


De geschiedenis van een bezetting Al tijdens de kolonisatie door de Britten hadden Joden uit Centraal- en Oost-Europa, als reactie op het heersend antisemitisme in de tweede helft van de 19° eeuw en zeker tussen de twee wereldoorlogen, het plan opgevat ‘een Joodse staat’ op te richten in ‘het Beloofde Land’ (ook Zion genaamd’) Palestina. De theorie wordt zionisme genoemd en past in de gangbare logica van ‘zuivere natiestaten’ destijds in Europa. Na de holocaust met 6 miljoen Joodse doden in de Tweede Wereldoorlog wordt in 1947 door de pas in ’45 opgerichte VN (Verenigde Naties) het verdelingsplan goedgekeurd dat 55% voorziet voor een Joodse staat en 45% voor een Arabische staat én een internationaal statuut voor Jeruzalem. Dit alles onder voorwaarde dat de bevolking er mee zou instemmen.

(Volledige tekst van dit artikel te krijgen op eenvoudige aanvraag...)