Aan Luna

Zij die wind zaaien, oogsten storm ...

Eliane De Boeck

Luna, kind, je zal nooit weten waarom je werd gedood door een dolle schutter. En misschien is dat maar goed zo. Wellicht is het beter dat je gegaan bent samen met je laatste herinnering: de warme hand en de lach van de zwarte vrouw die zo lief voor je was als je mama en papa moesten werken, de zon op de Antwerpse straten …

Er zijn hier mensen, Luna, die vinden dat de ene mens meer waard is dan de andere. Zij beweren dat een blank mensenleven meer waard is dan een gekleurd. Want blanken zijn veel beschaafder, en slimmer, en werken harder, en hebben de juiste godsdienst ! Die anderen, Luna, dat zijn volgens hen allemaal dieven en profi teurs. Als vliegen komen ze af op onze sociale zekerheid, trekken tonnen kindergeld, stelen onze auto‛s, verminderen de waarde van onze huizen, roven de handtassen van oudere dames en zo kan ik nog wel even doorgaan. Kortom zij bedreigen onze welvaart en onze veiligheid. Dit, Luna, is een verhaal dat dagelijks verteld wordt in de media. En velen zijn het gaan geloven en zijn bange blanke mensen geworden.

Natuurlijk gebeuren er zulke dingen. Diefstal, moord, bedreiging: allemaal om het bezit. Het is van alle tijden. Een beetje historicus weet dit te plaatsen en zal je vertellen dat het vroeger niet veel anders was: struikrovers, buurten waar je best niet in kwam, gijzelingen, verkrachtingen … het is van alle tijden. Enkel zijn er vandaag de media die het met hun hedendaagse middelen breed uitsmeren en iedereen het gevoel geven dat het gevaar achter je hoek schuilt. En … er zijn partijen met minder goede bedoelingen die hier maar al te graag garen van spinnen. Iedereen vandaag is bang ,Luna, bang om te verliezen wat hem het kostbaarst is: materieel bezit. En als je bang bent moet je weten voor wie of wat. Vandaag is er een partij die ons feilloos vertelt voor wie we bang moeten zijn. Een hele geruststelling. Dan weten we tenminste wie we de schuld moeten geven van al onze tegenslagen: de ‘andere‛.

De schuld geven aan de ‘andere‛ , Luna, heeft heel veel jaren geleden geleid tot de moord op 6 miljoen Joodse mensen, heeft in de meer recente geschiedenis geleid tot genocide in o.a. Yoegoslavië en Ruanda. Het heeft geleid tot jouw zinloze dood …. Een jongen van achttien kan vandaag zomaar een jachtgeweer gaan kopen zonder dat iemand daar vragen bij stelt. Diezelfde jongen voelt zich slecht en richt zich tegen de zondebok die hem van in zijn prille jeugd is ingeprent: diegene die er niet uitziet als ‘de Vlaming‛, de schuld van al de ellende, van alle tegenslag, van alle angst voor de toekomst. En hij begint te moorden in de overtuiging dat hij hiermee bijdraagt tot een betere wereld, want het was hem zo geleerd. Net zoals dat geleerd was aan zoveel Duitsers die destijds miljoenen Joden de dood joegen.
Wat had jij pech Luna, dat je lieve oppas een zwarte vrouw was …

Eén ding moet jij meenemen voor de eeuwigheid Luna: de waardigheid van je ouders. Zij weigerden, temidden van al hun verdriet, de valse steunbetuigingen van een politieke partij die ermee toe bijgedragen heeft dat jongens van achttien op deze manier gaan moorden.
Je ouders zijn grote mensen, Luna ! Het ga je goed.