Onvoltooid

Soms, als ik zonder inhoud ben,
gebeurt het mij dat uit de menigte
op straat een lang gedoofde stem
weer opklinkt en mij gadeslaat.

Dan is het of ik ben verdwaald
en terug moet keren naar het huis
in zijn oorspronkelijke staat,
voor het door mij werd opgeruimd.

Of uit de boekhouding, de vuilniszak
nog iets moet worden opgediept,
iets onverrekends, iets onafs,
dat ik om weg te kunnen achterliet.

Soms, als ik zonder inhoud ben,
strijkt het toevallig langs mijn oor
en vult als inkt mijn ogen en mijn stem,
zo onvoltooid. Maar teruggaan

doe ik nooit.


Charles Ducal