Begin januari verzamelden zo’n 300 journalisten in Brussel om te protesteren tegen de aangekondigde ontslagen in de pers.
Bij De Morgen (in handen van De Persgroep met o.a. Het Laatste Nieuws en Dag Allemaal) verloren 26 medewerkers hun baan en bij Corelio (Standaardgroep) staan 60 banen op de tocht. We zijn koud gepakt door de managers, de mediamagnaten, marketeers en strategen, reageerde VRT-journalist Marc Van de Looverbosch. Niet alleen bij de kranten maar ook bij de omroep zitten er saneringen aan te komen. Lode Verschingel hekelde o.a. de toegenomen concurrentiestrijd. Die komt geenszins de kwaliteit ten goede en…het personeel betaalt de rekening.
Lees de analyse van L. Verschingel: klik hier.
(Redactie)
Stakingsrecht
In de herfst van vorig jaar protesteerden de werknemers van Carrefour tegen een nieuwe vestiging in Brugge waar de werknemers zo’n dertig procent minder zouden verdienen dan in andere vestigingen. Carrefour sloeg hard terug tegen de acties en trok met een eenzijdig verzoekschrift naar de rechtbank. De meeste rechters hadden oren naar de eisen van Carrefour en de vakbonden werd verboden de toegang tot Carrefour te verhinderen. Als ze dit verbod naast zich neerlegden, riskeerden ze hoge dwangsommen. De bonden tekenden verzet aan en in december vernietigde de rechtbank van Veurne de beschikking. Zie je wel, zei Ferre Wijckmans ‘als we ons echt over de grond van de zaken kunnen uitspreken, geeft de rechter ons gelijk’. Maar één zwaluw maakt de lente nog niet. Carrefour gaat ongetwijfeld in beroep en bovendien gaat het ook maar om de uitspraak van één rechter. Daarom betoogde op 12 januari een driehonderdtal militanten van LBC, BBTK en CNE aan het Brussels Justitiepaleis. Het stakingsrecht dient onverkort behouden te blijven. Tegelijk pleitten de advocaten van de vakbonden in een zogeheten ‘derdenverzet’ tegen de vordering op eenzijdig verzoekschrift met dwangsommen. De uitspraak volgt binnenkort.
(Redactie)
Voor meer informatie, zie:
http://www.acv-online.ne/actualiteit/nieuws/detail/stakingsrechbehouden.asp
http://lbc-nvk.acv-online.be/Actualiteit/Acties/carrefour.asp
Crisis op de arbeidsmarkt
Maandag 26 januari alleen al gingen er 60.000 banen (Europa-VS) voor de bijl. Het verlies aan jobs loopt (wereldwijd) sinds de herfst van vorig jaar tot op vandaag op tot 550.000 (DS 27/01/09). Ook wij ontspringen de dans niet. De ravage wordt steeds groter. Overal regent het ontslagen, herstructureringen en saneringen. Voor de vuist weg, zo maar een greep (en dus zeker niet volledig): Deceuninck, GM/Opel Antwerpen, DAF Trucks, Picanol, Arcelor Mittal, Audi Brussels, Gevaert, Barco, Vandemoortele, Domo, Beaulieu, Nyrstar, Ford, Volvo, Janssen Pharmaceutica en Bekaert Hemiksem.
Je zou dan denken dat zoiets als een loden mantel de mensen de mensen onder de knoet houdt, maar niets is minder waar. Zowat 2000 werknemers trokken zaterdag 24 januari door de straten van Hemiksem. Behalve de werknemers van de Bekaert vestigingen (Aalst, Zwegevegem, Ingelmunster) waren er delegaties van General Motors, Atlas Copco, Hansen Transmissions Crown, Antwerp Ship Repair, Van Hool en Ford Genk. De roep om werk en het onbegrip over de sluiting bracht veel volk op de been. Wat is er toch allemaal aan de hand? Wie is nog zeker van zijn job? Niemand nog. En niet alleen de tijdelijken, ook werknemers met een vast contract moeten beginnen vrezen. Waarom moet Bekaert Hemiksem dicht? Vorig jaar werd er nog een serieuze winst geboekt en hoeveel overheidsgeld is er ooit ingestopt om de tewerkstelling te behouden? Wie profiteert van de winst en van die cadeaus?
(Redactie)
2009: annus horribilis voor de wereldeconomie
Volgens de Financial Times werden er op maandag 26 januari zo maar eens 76.000 banen op één dag geschrapt door multinationale bedrijven. Het rapport over de mondiale tewerkstellingstrends van de IAO waarschuwt voor de gevolgen van de mondiale crisis die vooral de werkende mensen treft. In 2008 steeg het aantal werklozen met 10,7 miljoen mensen waardoor het totaal voor dat jaar op niet minder dan 190 miljoen werklozen kwam te staan. Voor 2009 verwacht de IAO nog een stijging met 20 à 40 miljoen werklozen. En die cijfers zeggen niet alles. Zo brengen ze o.a. het fenomeen van ‘de werkende armen’ niet in kaart. In de ontwikkelingslanden zijn er nog heel wat mensen die werken maar ze verdienen er haast niets mee. En ook hier rekent de IAO op een achteruitgang.
Volgens het rapport was er de afgelopen jaren een daling van het aantal werkende mensen dat extreem arm was (minder dan 1,25 dollar per dag). Maar als je zou mikken op 2 dollar dan is die daling al veel minder spectaculair. In het slechtste scenario verwacht de IAO voor 2009 dat het aantal werkende mensen dat extreem arm is opnieuw kan stijgen naar 1,4 miljard tegen 1,35 miljard in 1997. Er moet dus fors ingezet worden op volwaardige banenplannen en banengroei. Want, zegt J. Vandaele “Economische groei en ontwikkeling zouden veel hoger kunnen zijn, indien iedereen een kans op waardig werk zou krijgen.” Wat zouden ze daar in Davos en Belem over denken?
(Redactie)
Voor het rapport van de IAO, zie:
http://www.mondiaal.be
http://www.mo.be/emo (hier kan je gratis inschrijven op o.a. MO* Mondiaal nieuws (i.s.m. IPS)
Tussen Belem en Davos
In Belem ging het Wereld Sociaal Forum van start, in Davos het Wereld Economisch Forum. Naar Belem stuurde het ACV een delegatie met 20 militanten, naar Davos ging de grote baas Luc Cortebeeck.
Belem is de plaats waar het geloof dat “een andere wereld mogelijk is” levendig wordt gehouden en waar duizenden basismilitanten nadenken hoe die andere wereld in de realiteit mogelijk te maken. Davos is een tempel van het neoliberalisme, een steunpunt voor de ongecontroleerde vrije markt (L. Cortebeeck in Visie van 30 jan.).
“De handel in de wereld vrijmaken zou vele ontwikkelingslanden kunnen helpen maar zonder sociale regels wordt dat een ramp” is de boodschap die het ACV in Belem én Davos uitdraagt. Deze stelling bevat ongetwijfeld waarheid maar toch moet ze genuanceerd worden. Want staten en handelsblokken hebben nogal eens de neiging om voor vrijhandel te zijn in sectoren waar ze zelf sterk staan en hun markten af te schermen in zwakke sectoren. In periodes van economisch onweer zoals we er nu een kennen, komen de protectionistische paraplu’s gemakkelijk naar boven. Ook de nieuwe president Obama komt met een reclanceplan op de proppen waarin het ’buy American’ een nadrukkelijke plaats krijgt. Wedden dat de Wereldhandelsorganisatie de VS met fluwelen handschoenen zullen behandelen? Voor ontwikkelingslanden die hun markten en hun werkgelegenheid een beetje willen afschermen, heeft deze organisatie veel minder geduld. Met de hulp van de Wereldbank en het IMF slaagt men er dan wel in om die landen op het ‘juiste’ spoor te houden.
Welke lessen moeten er uit deze crisis getrokken worden? Het minste is wel de vaststelling dat het neoliberalisme dat voor een complete deregulering in de economie pleitte, volledig gefaald heeft. Iedereen is het er over eens dat het gebrek aan controle, ondermeer van banken en kredietinstellingen, aan de basis ligt van deze economische crisis. Dat er meer toezicht nodig is op de financiële wereld is dus zonneklaar voor gewone mensen zoals u en ik. Maar denken zij die de economische macht hebben er ook zo over? Ook Luc Cortebeeck betwijfelt het in Visie van 30 jan. : “Wat ik vrees ? Dat bij het minste teken van heropleving, alles doorgaat zoals voordien!” En dat zal geen “grote ontgoocheling zijn voor de duizenden werknemers” maar een regelrechte schande.
En als het niet op wereldschaal lukt, zal men dan op Europees vlak overgaan tot betere en sterke controlemechanismen ? We hopen het. En zal men op Europees vlak ook sociale controles durven invoeren en minimale sociale normen opleggen? Wij betwijfelen het als we de reactie van veel Europese leiders op de economische crisis zien. En ook dat is een regelrechte schande.
(DV)
Voor meer informatie, zie:
http://www.pala.be
http://www.globalsciety.be/palabrief.php (gratis intekenen op de e-brief van Pala)
http://www.indymedia.be
http://www.globalisering.com (hier kan je intekenen op de nieuwsbrief ‘De informatiesite over globalisering’.)
Repressie, moord en doodslag
Mensenrechtenactivisten en vakbondsmilitanten zijn in een aantal landen aangeschoten wild. In de Filippijnen loopt het wel heel erg uit de hand. Sinds Arroyo er aan de macht kwam zijn er al vele honderden verdwenen, ontvoerd en omgebracht. Dat aantal stijgt nog steeds. Neemt de overheid dan geen maatregelen? Neen, er heerst een sfeer van straffeloosheid.
Omdat leden van de volksbeweging (vakbondsmilitanten, militanten van boeren- en vrouwenorganisaties, kritische kerkmensen, journalisten en advocaten) niet meer zeker zijn van hun leven, werd een initiatief in het leven geroepen door vakbonden en noord-zuid-organisaties: Stop the killings.
In december van vorig jaar ageerden ze tegen het moorden en voor waardig werk én mensenrechten waar ook ter wereld. Over de fakkelwake op het Muntplein in Brussel, over hun platform en de verdere acties, lees je alles op:
http://www.stopthekillings.be
(Redactie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten