Honger is nog lang de wereld niet uit, precies zoals Marx dacht. Sterker nog, je kunt zeggen dat ieder slachtoffer wordt vermoord. Dit is stille massamoord.
Jean Ziegler, in DS, 21 april ‘08
Maar vandaag, veertig jaar later, is mei ’68 terug, zoals …in de media zal blijken, al is 40 niet zo mooi rond als getal. Want mensen blijven hopen en dromen, bijvoorbeeld van meer rechtvaardigheid. En ze willen de kritiek op het establishment niet langer alleen aan de populisten overlaten.
Marc Reynebeau, in DS, 21 april ‘08
Op wereldniveau is er een politieke, sociale en godsdienstige restauratie aan de gang. De grote godsdiensten delen met elkaar de analyse dat alles wat misgaat de schuld is van de goddelozen. Als we steeds meer begrip tonen voor de radicale islamstandpunten, zullen ook conservatieve katholieke kringen begrip eisen voor hun radicale standpunten. Door verdraagzaam te zijn voor de onverdraagzamen, zullen we op den duur onze eigen ruiten ingooien.
Koen Raes, in Humo, 22 april ‘08
Dat Vlaanderen in zijn geheel meer bijdraagt aan de sociale zekerheid heeft te maken met de hogere tewerkstellingsgraad en de hogere lonen. In Wallonië zijn heel wat meer mensen afhankelijk van een werkloosheids- of ziekte uitkering dan in Vlaanderen.
Bea Cantillon, in Raak, april ‘08
Er bouwt zich een spanning op: een kleine groep in de samenleving wordt obsceen rijk, een groot deel heeft het moeilijk en de rest blijft zonder perspectief achter…De middenklasse staat onder druk. Voor de toplaag ervan, die zich spiegelt aan de allerrijksten, is de verleiding groot om zich zeer egoïstisch terug te trekken in ommuurde enclaves. De onderste laag is dan weer bang om uit de boot te vallen. Daar is de werkdruk verhoogd, leeft een vrees voor concurrentie vanwege migranten en groeit de vrees voor mondialisering.
Rik Coolsaet, in DS, 23 februari ‘08
Koopkrachtverlies in cijfers:
*51 procent heeft het moeilijk om iedere maand rond te komen
*47 procent vindt dat de koopkracht gedaald is in het afgelopen jaar
*44 procent vindt één loon te weinig om van te leven
*37 procent slaagt er niet in om te sparen
*35 procent heeft moeite om schoolfacturen te betalen
*25 procent kan geen eigenaar worden
*18 procent heeft geen centen voor een vakantiereis
ABVV-studie, in DM, 23 april ‘08
Ford heeft de ‘besten’ willen overhouden. Een onderneming met alleen maar ‘the fittest’. In zo’n maatschappijmodel waar alleen maar de sterksten aan de bak komen, daarin wil toch niemand leven? Maar ja, bij Ford staan productie en prestatie hoog aangeschreven, dus willen ze alleen maar arbeiders die in topconditie zijn. Ik begrijp wel wat er gebeurt. Dat hoofdkwartier van die multinational kijkt alleen naar de winst en de prestaties, en dus moeten die lokale managers ook tot op de limiet gehoorzamen. Die topmensen staan ook onder grote druk. Die zitten ook in een dwangbuis.
Roger Blanpain, in Humo, april ‘08
Wat u in uw krant wellicht niet zult lezen is het volgende. Niet alleen onze regering lanceert fiscale zoetigheden om aandeelhouders en kapitaalgroepen aan te trekken. Alle regeringen doen dat. En dus zijn we in een neerwaartse spiraal van belastingconcurrentie geraakt. De notionele intrestaftrek is een poging om het laken even naar ons toe te trekken. Maar dat zal natuurlijk niet volstaan: voor de financiële markten geldt alleen de hoogst mogelijke opbrengst op de kortst mogelijk termijn. Een land dat de financiers niet genoeg ter wille is verliest. Alleen kan een nationale overheid – laat staan een regionale – het strategospel nooit winnen.
Koen Steen, in Raak, april ‘08
Electrabel wordt vriendelijker bejegend dan Kabila. Hoewel zij rechtstreeks meer belastinggeld ontvangen dan de Congolese president.
Jos Geysels, in DM, 14 juni ‘08
Drie academici, onder wie de topacademica in sociale zaken, Bea Cantillon (UA), luiden de alarmklok over de Belgische pensioenen…Ze zeggen dat onze pensioenen langzaam afkalven. Dat gebeurt via een simpel mechanisme: terwijl de welvaart van de rest van de bevolking gemiddeld met 2,25 procent per jaar stijgt, gaan de pensioenen maar met 0,5 procent per jaar omhoog. Dus gaan ze jaar na jaar met 1,75 procent achteruit. Na 20 jaar is dat goed 40 procent. Vandaag zit al een kwart van alle 65-plussers onder de armoedegrens…Voor de 75-plussers die tien jaar of langer op pensioen zijn, zal dat 41 procent zijn in 2016, 44 procent in 2021. Onze pensioenen hebben de groei van de welvaart niet gevolgd. In andere landen wel.
Guy Tegenbos, in DS, 12 juni ‘08
Geen opmerkingen:
Een reactie posten