zaterdag, april 05, 2008

Edito


Met ‘Beweging-digitaal’ blijven we aan de weg timmeren. We hebben ook ditmaal heel wat te bieden.

We openen met een artikel over de langste regeringsonderhandelingen ooit, over Leterme I, de regeringsverklaring en de merkwaardige symbiose met het patronale ‘Solidariteitspact’. Wedden dat je dat verhaal niet in je krant kan terug vinden?

CD&V heeft de afgelopen maanden duidelijk gekozen voor de N-VA. Hoe lang de liefde nog duurt, weten we niet. Ooit was er sprake van een ‘paringsdans’ tussen Agalev en ACW! Via De Gids op Maatschappelijk Gebied blikken we, met Jos Geysels, even terug op die periode.

Ondertussen hebben de militanten op de werkvloer wel andere katten te geselen gehad. De sociale verkiezingen komen er aan. Wij laten enkele kandidaten aan het woord.

En je moet lef hebben om je als syndicalist te profileren. Met de bescherming van de vakbondsafgevaardigden is het nog altijd niet goed gesteld. Daarom staan we stil bij de resultaten van een studiedag over de bescherming van werknemersafgevaardigden.

Iets verder van huis is er een volk 60 jaar ontheemd en 40 jaar bezet. We hebben weet van de bezetting van Palestina, de uitbouw van de kolonies en de schande van de Muur. Maar wat weten we van een muur die dwars door Israel loopt? Op initiatief van enkele Brusselse ACV-militanten is de werkgroep Internationale Solidariteit van het Brusselse ACV-verbond een campagne gestart ter ondersteuning van een beginnende arbeidersorganisatie in Nazareth (Israel), ‘De Stem van de Arbeider’.

In de rubriek ‘Kort geknipt’ passeren ‘Red de Solidariteit’, enkele goeie boeken en ‘de notionele intrestaftrek’ de revue.

Ook ‘woorden (en cijfers) die spreken’, ter informatie, ter lering en … ter discussie, zoals de sprokkelaar van dienst dat graag heeft, ontbreken niet.

Helemaal eindigen, doen we met een mooi gedicht over een smerige oorlog.

Beweging heeft al een lange traditie. ‘Digitaal’ moeten we onze weg nog vinden. Maar we blijven er voor gaan. Voor die strijdbare en politiek zelfstandige christelijke arbeidersbeweging. Maar daar heb je inderdaad een ‘beweging’ voor nodig. Maak dus dit initiatief ‘wijd en zijd’ bekend, toon je betrokkenheid en…reageer!

De zwangerschap van Leterme I

over borrelnootjes, een lepel suiker, een vette vis en …een neoliberaal programma


Wie tijdens de voorbije tien maanden de Belgische politiek slechts van op een afstand (en liefst in Vlaanderen) heeft gevolgd, zou kunnen denken dat er in ons land slechts één punt is waar de politiek én de media én de burgers van wakker liggen. Een verregaande staatshervorming, die in realiteit weinig te maken heeft met ‘hervorming’ maar meer weg heeft van een vermageringskuur of beter nog, een anorexia nervosa met de dood tot gevolg.

...

De overgrote meerderheid van de mensen verwacht van een regering een globaal beleid voor alle maatschappelijke terreinen. En als er één terrein is waarvan die mensen wakker liggen dan is dat het sociaaleconomische. Ga ik mijn werk kunnen behouden? Gaat mijn koopkracht hersteld of verder aangetast worden? Wanneer zal ik met pensioen kunnen/mogen gaan? Zal het openbaar vervoer (nog) verbeterd worden? Zal ik gezond blijven? Enzovoort.

...

“Als oranje-blauw feitelijk blauw wordt met oranje stippen, dan zullen de beleidsmakers het ACV op hun weg ontmoeten”, aldus Luc Cortebeeck eind november vorig jaar. Of de christelijke arbeidersbeweging nu vindt dat de regering Leterme I een oranje-blauwe regering is met oranje stippen kunnen we moeilijk afleiden uit de standpunten die door haar werden ingenomen na de regeringsverklaring. Het verwijt dat de regeringsverklaring vaag blijft en veel onbetaalde rekeningen bevat, kan in zekere zin ook aan de christelijke arbeidersbeweging worden gemaakt.

Lees het hele artikel: klik hier.

Jos Geysels over Agalev/Groen! en het ACW



Het water tussen ACW en Cd&V is dieper dan ooit. De aloude ‘voorkeur’ voor CVP/CD&V breekt de christelijke arbeidersbeweging nu zuur op. Dat is ook Jos Geysels niet ontgaan. In een gesprek met de redactiesecretaris van de Gids op Maatschappelijk Gebied blikt hij terug op ‘de paringsdans’ tussen Agalev en ACW.

In het aprilnummer van de Gids op Maatschappelijk Gebied, verscheen een gesprek van de redactiesecretaris Anton Maertens met Jos Geysels. In de reeks ‘confessiones’ blikken personaliteiten terug op enkele belangrijke periodes uit hun leven. Het gesprek gaat vooral over de rol van Geysels binnen Agalev en meer bepaald over de periode van de regeringsdeelname van Agalev, toen Jos Geysels de politieke leider van Agalev was. Dat die regeringsdeelname catastrofaal geëindigd is met het verdwijnen van Agalev uit de Kamer, is genoegzaam bekend. Toch blijft Jos Geysels deze regeringsdeelname met gloed verdedigen.

Lees hier verder...

Sociale verkiezingen

Het is bijna zo ver. Begin mei worden er in duizenden bedrijven sociale verkiezingen georganiseerd. De kandidaten zijn gekend, de lijsten ingediend, de campagne kan beginnen. Beweging zocht enkele kandidaten op en peilde naar hun motivatie.

Ria C.
Reeds syndicaal afgevaardigde, maar nu de eerste sociale verkiezingen CPBW.
Ik werk in een vrij CLB (Centrum voor Leerlingenbegeleiding, vroeger PMS) en al jaren ben ik daar vakbondsafgevaardigde. Vanaf september 2008 hebben we de kans om een eigen officieel CPBW Vrij CLB regio Gent te kunnen opstarten. ...

Gertjan L.

Jongere, neemt de eerste keer deel aan de sociale verkiezingen op een bedrijf met bijna 600 werknemers.
Waarom ik wil deelnemen aan de sociale verkiezingen? Ja,je kan nooit weten of je uiteindelijk iets kan veranderen op het bedrijf. ...

Colette DK
Syndicaliste in een KMO, de derde maal sociale verkiezingen.
Na het nieuwe en onwennige van de eerste sociale verkiezingen op het bedrijf, hebben het syndicaat en de baas mekaar beter leren kennen. Ondertussen weten we wat we aan mekaar hebben...

Lees verder...

Bescherming van personeelsafgevaardigden

Op initiatief van de advocaten Jan Buelens en Ivo Flachet van Progress Lawyers Network werd – metsteun van ACV en ABVV – op vrijdag 14 maart 2008 een colloquium georganiseerd in Brussel (MAI, Washingtonstraat).

Doel van de bijeenkomst: een betere en efficiënte bescherming van personeelsafgevaardigden.

Sprekers waren, buiten de twee vernoemde organisatoren, Marc Leemans (ACV), Eddy Van Lancker (ABVV), Gilbert Demez (UCL), Albert Martens (KUL), Martine Botte (CNE), Kristien Merckx (BBTK), Lode Verschingel (LBC-NVK), Peter Tierens (LBC-NVK), Mireille Jourdan (advocaat Brussel), Dominique Moinaux (advocaat Charlerloi), Keith Ewing (King’s College London), Pauline Le Bourgeois (advocaat Parijs), Sonja Jung (advocaat Dusseldorf), Marc Rigaux (UA), Paul Lootens (AC) en Raymond Coumont (CNE).

Voor wie er aan twijfelt: een stel geleerde, onderlegde en geëngageerde bollebozen!

Uit het rijke aanbod hebben we een selectie gemaakt van enkele opmerkelijke uitspraken.

Lees hier verder...

Het Wisconsinplan


Na een reis van zes Brusselse ACV-militanten in april 2006 door Palestina en Israël, lanceerde de werkgroep ‘Internationale Solidariteit’ van het Brussels ACV-Verbond een petitie met de slogan in de titel ter ondersteuning van een beginnende arbeidersorganisatie in Nazareth, namelijk ‘Sawt el-Amel’ of ‘Laborers Voice’, ‘De Stem van de Arbeider’. Deze militante basisgroep verzet zich tegen het ‘Wisconsinplan’, een pilootproject dat door Israël uit de Verenigde Staten is ingevoerd als een activeringsplan voor werklozen (‘welfare-to-work), maar dan geleid door privé-bedrijven.


Volledig artikel: klik hier.





Klik op bovenstaande foto's voor meer.

donderdag, april 03, 2008

'Kort geknipt'

Red de Solidariteit
Jammer voor Claudine De Cuyper die meer dan verdienstelijk werk heeft geleverd met de KAV in Brussel rond ‘interculturele werking’, maar de hoofdprijs van De Gids op Maatschappelijk Gebied ging naar het initiatief ‘Red de Solidariteit’.



In 2006 organiseerden de departementen Sociaal Recht en Politieke Wetenschappen van de universiteit Gent een studiedag over stakingen, hun historische ontwikkelingen en de politieke en strategische betekenis. Er werd ook aandacht geschonken aan een aantal juridische uitdagingen en de vraag hoe de politieke besluitvorming op stakingen kan inwerken werd ook niet uit de weg gegaan.
De referaten (met o.a. bijdragen van Marc Rigaux, P. Humblet en Filip Dorssemont) zijn nu onder de redactie van Carl Devos en Patrick Humblet gebundeld in “Arbeid vs. Kapitaal: een kwarteeuw stakingsrecht” (Gent, Academia Press, 2007, 214 p.)

John Vandaele is met het boek “De stille dood van het neoliberalisme: de nauwe schoentjes van de mondialisering” (Antwerpen: Houtekiet, 2007, 197 p.) niet aan zijn proefstuk toe. Eerder beschreef hij al met “Het recht van de rijkste: hebben andersglobalisten gelijk?” de mondiale machtsverhoudingen en voerde hij ‘de winnaars’ maar ook ‘de verliezers’ op. In zijn recent boek toont hij overtuigend aan hoe het aandeel van de lonen in de economie voortdurend daalt. De koek wordt steeds kleiner voor wie werkt!



De notionele interest, dat ‘onding’, dateert al van juni 2005 en is dus nog door ‘paars’ in een wet gegoten. De hoofdbedoeling was om de fiscale voorkeursbehandeling van de multinationals te garanderen. Moest dat dan zo nodig? Jawel...

Voor de volledige 'Kort geknipt'...

Woorden en cijfers die spreken

ARMOEDE

“In België leven 700.000 mensen in permanente armoede; anderhalf miljoen mensen leven op de armoedegrens. Om armoede zo objectief mogelijk te definiëren hanteren Europese onderzoekers en beleidsmakers een inkomensgrens. Een alleenstaande geldt als arm als hij minder dan 850 € verdient.
Voor een koppel is dat 1.233 €, voor een alleenstaande met kinderen 1.315 €.
Het leefloon dat het OCMW hier in België uitkeert, ligt ver onder de armoedegrens.
Voor een alleenstaande is dat 683,95 €, voor een samenwonende 455,96 €, voor personen met een gezinslast 911,93 € ( en dat bedrag is voor elk gezin hetzelfde, ongeacht het aantal kinderen.)”
Humo 29/02/08


ARMOEDE

“Begin december 2007 stelde de vakgroep OASeS (Onderzoeksgroep Armoede, Sociale uitsluiting en de Stad) het Jaarboek Armoede en Sociale uitsluiting 2007 voor.
De cijfers daarin spreken voor zich. In Vlaanderen leeft 10,7% van de inwoners onder de armoedegrens. Voor heel België loopt dat cijfer op tot 14,7%.
In 2005 besteedden gezinnen uit de 10% laagste inkomens 36,5% van hun huishoudbudget aan wonen.
Zo’n 180.000 mensen komen in aanmerking voor een sociale woning. In 2006 klopten 106.900 mensen aan bij de voedselbanken, een stijging met 45% in de laatste 10 jaar. En laaggeschoolden hebben de meeste kans om in armoede te verzeilen.”
Daniel Termont burgemeester van Gent in Sampol jan 2008.

ARMOEDE

Er zijn trouwens dringender problemen dan de staatshervorming. Op 7 juni bevestigde de krant Le Soir dat 1 Belg op 7 onder de armoedegrens leeft. Al een geluk dat er sociale zekerheid bestaat, zonder die zekerheid zouden 41% van de Belgen onder de armoedegrens leven.”

Guy Tordeur op de Algemene Raad van het ACV in juni 2007.


MISDAAD


In België zit 1 inwoner op de 1000 in de gevangenis, stelt het internationaal centrum voor gevangenisstudies in Londen. In de VS is dat 1 op de 100. Ons land telt bijna 10 000 gedetineerden. Knack 06/02/08.


MISDAAD?


“We kunnen niet verhinderen dat iemand uit de maffia zich bij ons inkoopt, zonder dat we het weten. We zijn niet de meester van wat er met onze aandelen gebeurt. Wie zich wil verbergen, kan dat vrij gemakkelijk.”

Maurice Lippens, voorzitter Fortis in DS 25/02/08.


ALTERNATIEVE THERAPIE?

“De in opspraak gekomen internist Patrick Van Eeghem uit Kortrijk stelde niet alleen kankerdiagnoses met de wichelroede, hij stuurde zijn patiënten ook naar huis met dure medicijnen die slechts water en alcohol bevatten, zo blijkt uit verder onderzoek van het Nieuwsblad. Terecht is de verontwaardiging groot dat een erkend internist zich met zulke praktijken inlaat. Tegelijk wekt het verbazing dat mensen zich laten overtuigen om hun kanker met de wichelroede en kosmische straling laten behandelen…

Een maatschappij die niet-bewezen alternatieve therapieën gedoogt en erkent zet de deur open naar misbruik.”

Lieven Sioen in DS 18/02/08.


FUNDAMENTALISME?

“De groei van Vlaams belang heeft het publieke debat gesmoord. Door het cordon sanitaire durfde bijna niemand openlijk stelling te nemen tegen intolerantie uit islamitische hoek.
Twee vooraanstaande schrijvers, Benno Barnard en Geert Van Istendael, hebben het nu aangedurfd om het monsterverbond tussen weldenkend links en de fundamentalistische islam aan te klagen. Hun terechte pleidooi voor vrijzinnige seculiere waarden en voor de scheiding van kerk en staat, vergezeld van een aanval op de vrouwenonderdrukkende hoofddoek, heeft hen in de morele verdachtenbank gebracht. Het duo wordt uitgemaakt voor alles wat mooi en lelijk is: antisociaal, kleinburgerlijk, antidemocratisch en racistisch.”

Carel Brendel in DS 18/02/08. (Carel Brendel is auteur van ‘Het verraad van links’).

Beelden uit Irak

Beelden uit Irak.
Geamputeerde ledematen.
Bloedplassen.
Jammerende krijsende mensen.
Kinderen. Kinderen.

En terwijl even naar de keuken lopen om het glas opnieuw te vullen.

En op tijd weer in de zetel zitten voor de resultaten van het voetbal en van het wielrennen.

Hoe maak je van een doodzonde een dagelijkse zonde?
Door ze dagelijks te doen.


Erik Vlaminck
Schrijver


(Overgenomen uit ‘Het beschrijf’, A. Dansaertstraat 46, 1000 Brussel;
www.beschrijf.be / tel.: 02/223 68 32/ info@beschrijf.be)